Najera - Azofra

Gisteravond even naar de supermarkt gelopen en voor mezelf een slaatje gemaakt met tomaatjes, komkommer en gorgonzola. Doorgespoeld met een koele Rioja en dan een tijdje op een terrasje gaan uitblazen met nog een koele Rioja en een Amerikaans koppel en hun dochter. Veehouders uit Pennsylvania. Wat je hier al niet hoort ...
Vanuit Navarrete was het eerst een achttal kilometer bergop met weliswaar maar een steile klim, de Alto de San Anton. Iets te laat vertrokken om die nog in relatieve koelte te kunnen nemen, maar het viel nog mee.


Bovenaan trof ik een van die fameuze steenhopen, gevormd door duizenden voorbijgangers die er elk een keitje bovenop leggen. Ik heb mijn steentje letterlijk bijgedragen.

Alto de San Anton binnen handbereik

Stenenhopen over vele jaren
gevormd door passerende pelgrims

Vandaar ging het vlot naar Najera, waar ik omstreeks 10u een liter gazpacho naar binnen gegoten heb en daarna heel beleefd van een koffietje genoten heb. Najera heeft nogal mistroostige buitenwijken, maar een heel mooi centrum. Na een passage van de moren bij Pamplona, waarbij ze de stad met de grond gelijk maakten, werd Najera vanaf de 10 eeuw tijdelijk de nieuwe hoofdstad van Rioja en de regeringshoofdstad van Navarra. De stad kende toen een grote bloei en tal van koningen en koninginnen liggen begraven in de kerk van het klooster van Santa Maria la Real. Dat verklaart de fenomenale luister die je daarbinnen aantreft : een prachtige, zandstenen rondgang, zo mooi dat je mond er van openvalt. Monumentale houten poorten met van die kleine onderdeurtjes waarin honderden figuren uitgesneden zijn. En dan de kerk ... Mensen, mensen, dat moet je zien om het te geloven ! Gebouwd tegen een rots die de hele stad omzoomt en met als orgelpunt binnen in de kerk de grot waarin, volgens de legendes, koning Don García tijdens een jachtpartij een Mariabeeld met witte lelies gevonden zou hebben. Daarop besloot hij om de kerk tegen die grot en rots aan te bouwen. En het mocht wat kosten ...

Santa Maria la Real - Najera
Koningsgraven

Vandaar ben ik dan toch nog fluks naar het volgende dorp getrokken, na een broodje en beide drinkbussen verbruikt te hebben in de schaduw van zo ongeveer de enige boom die ik op die 6 kilometer tegenkwam. Een prachtige wandeling door de velden, volgens de gids een van de mooiste stukjes van de camino. Gezien de hitte was ik blij dat ik de kerk van Azofra zag opdoemen, een gat van 250 inwoners, maar met een recent vernieuwde albergue de peregrinos. Mooi, netjes en met voetzwembad !


Toevallig betrapte ik daar bij aankomst Iniana, de Italiaanse van enkele dagen geleden, terwijl ze van de bus stapte !!! Ze putte zich uit in excuses, kon niet meer, zag het niet meer zitten vanaf Logrono en dat soort uitleg. Maar wel snel het boekje laten afstempelen binnen ... Fel veranderd, die Italianen, sinds hun voorvaderen hier de heirbanen aanlegden ... Doe mij dan maar old Pat from Arkansas met zijn 81 lentes.

In de verte een olijfboom met mogelijk
wat schaduw of een fata morgana?!

Ik zit nu al enkele dagen tussen de etappes uit de gidsen in en dat bevalt me wel : je logeert in alle rust in een klein dorpje, als je vroeg vertrekt, kun je in de voormiddag een stadje bezoeken wat normaal als overnachtingsplaats wordt aanbevolen (dus doorgaans ook drukker is) en tegen de middag vertrek je weer naar een rustiger dorpje halverwege de volgende etappe. Na 14u is stappen sowieso af te raden, omdat je echt smelt in de hitte en met dikwijls 10 of meer kilometer tussen de dorpjes in, moet je toch wat uitkijken dat je niet uitdroogt.
Morgen dan naar Santo Domingo de la Calzada, ook wel het Compostela van La Rioja genaamd. Het zou een echt cultuurstadje zijn, dus ik ben erg benieuwd. Er hoort een mooie legende bij, maar dat is voor morgen !